پیلاتس به درمان دیابت کمک می‌کند

توسط admin | خرداد 20, 1398 | articles, General

پیلاتس به درمان دیابت کمک می‌کند

اگر تصور می‌کنید که پیلاتس تنها برای تقویت عضلات سودمند است، شاید لازم باشد تا دوباره فکر کنید. تحقیقات جدید از نقش تمرینات استقامتی در کنترل بهتر قند خون حمایت می‌کنند. در این مطالعه، سطح انسولین و تحمل قند را در افرادی با وزن بالا که در خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند، در دو بازه‌ی زمانی مختلف اندازه‌گیری شده است؛ قبل از شروع برنامه‌ی تمرینی و بعد از ۴ ماه تمرینات مقاومتی ۳ روز در هفته. برنامه‌ی تمرینی شامل ۸ تمرینی بود که برای تقویت عضلات سرتاسر بدن طراحی شده بودند. حالا در نظر داشته باشید که یک تمرین پیلاتس با طراحی صحیح قطعا در تقویت عضلات سرتاسر بدن موثر است و تنوع حرکات آن به مراتب بیشتر از ۸ تمرین است!

پیش‌زمینه‌ای از قند خون (گلوکز) و انسولین

• هر زمان که شما غذایی مصرف می‌کنید، قند خون شما بالا می‌رود (مخصوصاً زمانی که کربوهیدرات‌هایی مثل نان، غلات، برنج، پاستا، ذرت، سیب‌زمینی، میوه، شیر و هر چیز شیرین دیگری مصرف می‌کنید.)

• وقتی قند خون شما بالا می‌رود، بدن شما انسولین آزاد می‌کند.

• انسولین آزادشده قند خون شما را به سمت سلول‌ها هدایت می‌کند تا یا به صورت چربی ذخیره شود و یا برای تولید انرژی سوزانده شد (هر چه بیشتر ورزش کنید، انرژی بیشتری می‌سوزانید.)

  اما اگر به دلیل مصرف بیش از حد کربوهیدرات‌ها و یا تحرک بدنی کم و ورزش‌نکردن، قند خون شما در اغلب اوقات بالا باشد، این فرآیند به خوبی عمل نمی‌کند.

• رژیم‌های غذایی سرشار از کربوهیدارت یا ورزش‌نکردن (که شما را به سمت افزایش وزن می‌برد.) = داشتن قند خون بالا به طور مداوم = داشتن انسولین بالا به طور مداوم

• سلول‌های بدن شما به سطح بالای انسولین بدن شما عادت می‌کنند و دیگر اجازه‌ی رسیدن قند به سلول‌های شما را نمی‌دهند (این وضعیت را مقاومت به انسولین یا پیش‌دیابت نامیدند.)

این مطالعه نشان داده است که تمرینات استقامتی سطح قند خون و در نتیجه، سطح انسولین را پایین می‌آورند و پاسخ بدن به انسولین را بهبود می‌بخشند. به عبارت دیگر، پیلاتس با روش‌های مختلفی به درمان دیابت کمک می‌کند. در این حین که بدن شما نسبت به انسولین پاسخگوتر می‌شود، دیگر لازم نیست تا به همان اندازه‌ی قبلی انسولین تولید شود تا به نتیجه‌ی مشابهی برسیم و این مسئله یک مزیت بسیار خوب به شمار می‌آید!

آیا می‌دانید؟
۸۶ میلیون از افرادی که در آمریکا زندگی می‌کنند مبتلا به پیش‌دیابت هستند.

حالا نتایج این تحقیق چه کمکی می‌تواند به من بکند؟ وقتی تمرینات پیلاتس را انجام می‌دهید، بدن شما برای حفظ قند خون طبیعی و سطح نرمال انسولین بهتر عمل می‌کند. پیلاتس همچنین یکی از بهترین تمرینات برای افرادی با اضافه‌وزن و افرادی با خطر ابتلا به دیابت و یا حتی مبتلایان به دیابت است. گذشته از خطر ابتلا به دیابت، قند خون بالا می‌تواند صدمات دیگری را هم به بدن شما بزند از جمله التهاب، چین‌خوردگی و صدمه به کلیه‌ها و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی.

درباره‌ی پیلاتس بیشتر بدانید

پیلاتس که در زبان انگلیسی به صورت پِلاتیز تلفظ می‌شود، به سرعت یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های ورزشی در آمریکا شد. به احتمال زیاد شما تا به حال در رابطه با فواید این ورزش شنیده‌اید اما پیلاتس واقعاً چیست؟

پیلاتس شکلی از تمرینات ورزشی است که یک قرن پیش توسط شخصی آلمانی به نام یوزف پیلاتس، توسعه پیدا کرد و نام خود را از نام مخترع این تمرینات گرفته است. این ورزش در حقیقت سیستمی از تمرینات مختلف است که به جهت توسعه‌ی قدرت، انعطاف، استقامت عضلانی، هماهنگی، تعادل و وضعیت بدنی مناسب طراحی شده است. تمرینات پیلاتس به خصوص برای عضلات ناحیه‌ی مرکزی بدن از جمله عضلات شکم، عضلات مورب، عضلات پایین پشت، عضلات ران داخلی و بیرونی و عضلات سرین بسیار مناسب هستند. از آنجایی که تمرکز ورزش پیلاتس بر روی عضلات ناحیه‌ی مرکزی بدن است؛ می‌تواند در کاهش چربی‌های دور شکم موثر باشد؛ هر چه چربی دور شکم شما بیشتر باشد و انباشتگی چربی در اندام‌های شما بالا برود، ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ (یا همان دیابت بزرگسالان) برای شما بیشتر می‌شود. وقتی ناحیه‌ی مرکزی بدن شما قوی باشد، تراز و وضعیت بدنی شما بهبود پیدا کرده، و استرس و فشار از روی مفاصل و ماهیچه‌ها برداشته می‌شود. این مسئله یکی از دلایلی است که پیلاتس اغلب برای درد پشت هم پیشنهاد می‌شود.

آیا می‌دانید؟
۱ نفر از هر ۴ نفری که به دیابت مبتلا هستند، از وضعیت خود آگاهی ندارند!

تمرینات پیلاتس به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• تمرینات بر روی سطح: این تمرینات بر روی یک زیرانداز انجام می‌شوند و در حین انجام آن‌ها از بندهای کشسان، توپ‌ها، آجرها و رینگ‌های تمرینی استفاده می‌شود تا تعادل و قدرت ناحیه‌ی مرکزی بدن شما را به حداکثر برساند.

• تمرینات با استفاده از تجهیزات ماشینی: در تمرینات ماشینی، شما می‌توانید از دو ماشین استفاده کنید، ماشین کادیلاک (Cadillac) و ماشین ریفورمر (Reformer). هر دوی این تجهیزات سیستم‌های فنر و قرقره‌ای هستند که وزن و مقاومت آن‌ها قابل تنظیم است.

برای هر دو دسته‌ی پیلاتس، تمرینات در قالب ست‌ها و تکرارها انجام می‌شوند. علاوه بر اینکه شما بعضی از حرکات را با تعداد دفعات مشخصی انجام می‌دهید، در پیلاتس، مشابه یوگا، بخش زیادی از تمرینات هم با حرکت مداوم و بی‌وقفه انجام می‌شود. آن دسته از تمرینات پیلاتس که بر روی زیرانداز انجام می‌شوند عموماً با حرکاتی مثل دراز کشیدن، نشستن، یا بعضی اوقات زانو زدن همراه هستند. این حالت‌ها تمرینات پیلاتس را برای افرادی که نمی‌توانند برای مدت‌های طولانی سر پا بایستند بسیار مناسب می‌کند، یا تمرین‌هایی که شامل جابه‌جایی زیاد وزنه‌ها می‌شود را راحت‌تر می‌کند.

به علاوه، تمرینات پیلاتس می‌توانند در سطوح متفاوت و متناسب با خواسته‌های فیزیکی مختلف تغییر کنند. بنابراین، افرادی از تمام اندازه‌ها، شکل‌ها و سنین می‌توانند پیلاتس را انجام دهند. یک مربی با تجربه می‌توانند تمرینات زیراندازی شما را به شکلی سازگار کند که شما به تدریج قدرت و پایداری خود را افزایش دهید و راه خود را در تمرینات پیلاتس پیدا کنید.

حفظ فعالیت بدنی برای کنترل و درمان دیابت حیاتی است. اما وقتی هر روز با یک برنامه‌ی تمرینی تکراری و خسته‌کننده ورزش می‌کنید، پایبندی به اهداف تناسب بدنی ممکن است دشوار باشد.

اصول ششگانه‌ی پیلاتس

پیلاتس بر ۶ اصل بنیادین بنا شده است: تمرکز، کنترل، مرکزسازی، تنفس(هواگیری)، تحرک و دقت. این ۶ اصل پیلاتس مواد لازم و اصلی برای یک تمرین باکیفیت هستند. این تمرینات حداقل فشار ممکن را به مفاصل شما وارد می‌کنند. پیلاتس برخلاف ورزش‌های دیگری که از حرکات زیاد، سنگین و تجهیزات مختلف استفاده می‌کنند، بر روی حرکات آرام و ملایم تمرکز می‌کند تا عضلات ناحیه‌ی مرکزی بدن را به کار بگیرد.

• مرکزسازی: بر روی ناحیه‌ی مرکزی بدن خود، بین دنده‌های پایین و استخوان پوبیس، تمرکز کنید.

• تمرکز: تمام تمرکز خود را به تمرین معطوف کنید و در اجرای آن تعهد کامل داشته باشید تا فواید هر حرکت به حداکثر برسد.

• کنترل: هر تمرین پیلاتس با هدف رسیدن به کنترل عضلانی کامل انجام می‌شود.

• دقت: در پیلاتس، هوشیاری باید در دل هر حرکت گنجانده شود. برای هر حرکتی که انجام می‌دهید یک وضعیت قرارگیری مناسب، مکان نسبی اعضای مختلف بدن و مسیری که هر قسمت از بدن باید طی کند به دقت تعیین شده‌اند.

• تنفس (هواگیری): بسیاری از تمرینات پیلاتس با تنفس شما هماهنگ هستند و هواگیری صحیح جزئی جدانشدنی از تمرینات پیلاتس است.

• تحرک: تمرینات پیلاتس با حرکت انجام می‌شوند. حرکات روان، ظریف و آرام اهدافی هستند که در تمام تمرینات دنبال می‌کنیم. انرژی هر تمرین، تمام اعضای بدن را به هم متصل می‌کند و در سراسر بدن جریان می‌یابد.

روش‌های مورد استفاده در پیلاتس همواره به جای کمیت، تأکید بیشتری بر کیفیت انجام حرکت دارند که برخلاف بسیاری از سیستم‌های تمرینی دیگر است. در تمرینات پیلاتس برای هر حرکت تکرارهای زیادی در نظر گرفته نمی‌شود. به جای آن، انجام هر تمرین به صورت کامل و با دقت زیاد، ثمرات قابل‌توجهی در کوتاه‌مدت برای شما دارد.

جمع‌بندی

به یاد داشته باشید که رمز موفقیت در هر کاری تداوم آن است. در این مطالعه، شرکت‌کنندگان به مدت ۳ روز در هفته تمرین می‌کردند. این برنامه می‌تواند نقطه‌ی خوبی برای شروع تمرینات پیلاتس باشد. عضلات و ماهیچه‌ها گلوکز را بهتر از چربی مصرف می‌کنند، در نتیجه هر چه بدنی عضلانی‌تر داشته باشید، قند خون شما در وضعیت بهتری قرار خواهد گرفت، تفاوتی نمی‌کند که مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ باشید. پیلاتس در واقع چیزی جز تمرینات کنترل وزن و مقاومت بدنی نیست، که در کنار حفظ سلامتی بدن و کمک به درمان دیابت، به عضله‌سازی هم کمک می‌کند. فایده‌ی دیگر تمرینات پیلاتس این است که هر چه حجم ماهیچه‌های شما بیشتر باشد، میزان کالری که شما در هنگام استراحت مصرف می‌کنید هم به مراتب بیشتر می‌شود، که این مسئله با کاهش وزن بیشتر برای شما همراه است. قبل از شروع پیلاتس یا هر دوره‌ی تمرینی دیگری حتماً با پزشک خود مشورت کنید. اگر شما قصد شرکت در کلاس‌های پیلاتس را دارید، این مسئله حیاتی است که مربی شما بداند که شما دیابت دارید. (در صورت مبتلابودن به دیابت، موضوع را حتماً با مربی خود در میان بگذارید.) همچنین ممکن است تعدادی از تمرینات وجود داشته باشند مثل چرخش، بالا و پایین پریدن که برای افرادی با فشار خون بالا، رتینوپاتی دیابتی یا مشکلات اسکلتی-عضلانی یا سایر مشکلات پزشکی مناسب نباشد. همچنین مطمئن شوید که قبل و بعد از هر جلسه تمرین، میزان قند خون خود را چک می‌کنید و قند خون خود را در سطح ایمنی نگه می‌دارید.

درمان دیابت

توسط admin | خرداد 20, 1398 | articles, General

درمان دیابت با روش های مختلف

در این بخش از سایت، پرارین پارس شما را با انواع روش های درمان دیابت آشنا می سازد، این روش ها مواردی هستند نظیر گیاهان دارویی، انواع ورزش های خاص و …

۹ گیاه برای جلوگیری و درمان دیابت

• گیمنما سیلوستر (Gymnema sylvestre)

نام هندی این گیاه را می توان ” شکرشکن ” ترجمه کرد و گفته می شود این گیاه، توانایی تشخیص شیرینی را کاهش می دهد. این گیاه یکی از قدرتمند ترین گیاهان برای کنترل قند خون و درمان دیابت است. و اینکار را با افزایش فعالیت آنزیم هایی که به سلول ها کمک می کنند گلوکز استفاده کنند و یا با تحریک تولید انسولین انجام می دهد. هر چند در مورد عوارض جانبی این گیاه به طور گسترده مطالعه نشده است، اما ظاهرا عوارض جانبی جدی به همراه ندارد.

• خربزه تلخ (Bitter melon)

تصور بر این است که خربزه تلخ به سلول ها کمک می کند از گلوکز به طور موثری استفاده کنند از این رو به درمان دیابت کمک می کند و همینطور جذب قند در روده را مسدود می کند. هنگامی که محققان فیلیپینی از گروهی از مردان و زنان خواستند به مدت سه ماه کپسول خربزه تلخ را مصرف کنند، مشخص شد که قند خون آنها نسبت به افرادی که دارونما مصرف کرده بودند به مقدار اندک اما ثابتی کمتر شده است. مشکلات گوارشی از عوارض جانبی احتمالی هستند.

• کاکتوس گلابی خاردار (Prickly pear cactus)

مطالعاتی که در زمینه میوه رسیده این کاکتوس انجام شده نشان می دهد که موجب کاهش سطح قند خون و جلوگیری از دیابت می شود. به احتمال زیاد می توانید این میوه را در میوه فروشی ها پیدا کنید، اما اگر پیدا نکردید، آب میوه و یا پودر آن در فروشگاههای مواد غذایی سالم موجود است. این میوه به دلیل دارا بودن اجزائی که شبیه به انسولین عمل می کنند، می تواند قند خون را پایین بیاورد. و همچنین سرشار از فیبر است. این میوه برای افرادی که دارای رژیم لاغری هستند بسیار مفید است.

• زغال اخته

زغال اخته در میوه و برگ خود حاوی آنتی اکسیدان قوی است از این رو این میوه برای رژیم لاغری موثر است. این آنتی اکسیدان ها، که آنتوکیانیدینز (Anthocyanidin) نام دارند، ظاهرا از آسیب رسیدن به عروق خونی کوچک جلوگیری می کنند که می توانند منجر به درد عصب و رتینوپاتی (آسیب به شبکیه چشم) شود. همچنین مطالعات بر روی حیوانات نشان داده اند که زغال اخته می تواند قند خون را کاهش و در درمان دیابت تاثیر گذار باشد.

• جینسینگ

این گیاه چینی که برای تقویت ایمنی بدن و مبارزه با بیماری ها شناخته شده است، نشان داده که در زمینه دیابت و کاهش قند خون تاثیرات مثبتی دارد. جینسنگ جذب کربوهیدرات ها را کند می کند، توانایی سلول ها در استفاده از گلوکز را افزایش می دهد و باعث افزایش ترشح انسولین از پانکراس می شود. جینسنگ گلوکز خون را در مقایسه با قرص دارونماها، ۱۵ تا ۲۰ درصد بیشتر کاهش می دهد.این گیاه همانند قرص قند عمل می کند.

• دانه شنبلیله

مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده اند که دانه شنبلیله، که در آشپزی هندی استفاده می شوند، موجب کاهش قند خون، افزایش حساسیت به انسولین و کاهش کلسترول بالا می شوند. این اثر شاید تا حدودی به دلیل محتوای بالای فیبر این دانه است. این دانه همچنین حاوی یک اسید آمینه است که به نظر می رسد ترشح انسولین را افزایش می دهد. در یکی از تحقیقات بزرگی که بر روی ۶۰ نفر که روزانه ۲۵ گرم از این دانه را مصرف می کردند انجام شد، بهبود قابل توجهی در کنترل قند خون و میزان قند خون آنها بعد از وعده غذایی نشان داده شد.

• بابونه و چای بابونه

شواهد نشان می دهد که چای بابونه قادر است قند خون را کاهش دهد و در نتیجه از پیشرفت دیابت نوع دوم و برخی از آسیب های مرتبط با سطح بالا ی قند خون جلوگیری کند. نوشیدن این چای با غذا و یا مدت کوتاهی بعد از غذا می تواند به کنترل سطح قند خون شما کمک کند.

• چای تولسی (Tulsi) – چای ریحان مقدس

چای تولسی، یا همان ریحان مقدس، نوعی از ریحان بخصوص و از خانواده گیاه ریحانی است که در پخت و پز غربی استفاده می شود. تولسی دارای خواص دارویی قدرتمندی است، و در درمان دیابت نوع دوم، و همچنین در یک سری شرایط دیگر استفاده می شود. تولسی هم مانند بابونه می تواند قند خون را کاهش دهد از این رو درمان دیابت موثر است همچنین موجب کاهش استرس و اضطراب و محافظت از بدن در برابر آسیب های ناشی از استرس شود.

• دارچین

دارچین ادویه و طعم دهنده محبوبی است که شواهد قابل توجهی در کاهش قند خون نشان داده است. اگر شما مبتلا یا در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم هستید، و یا صرفا می خواهید سطح قند خون خود را به دلایلی مانند اجتناب از بی ثباتی در خلق و خو که با افزایش قند خون همراه  است متعادل کنید، بد نیست دارچین را به عنوان یک طعم دهنده به وعده های غذایی خود بیافزایید. شما همچنین می توانید چوب دارچین و یا پودر  آن را به چای های گیاهی خود اضافه کنید. مطمئن شوید که دارچین مورد استفاده خالص باشد و شکر ی به آن اضافه نشده باشد، مسلما نمی خواهید شکر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید. دارچین به عنوان یک ادویه به طور طبیعی شیرین است، حتی اگر به آن شکری افزوده نشده باشد.این گیاه در لاغری تاثیر شگفت انگیزی دارد به افرادی که دارای رژیم لاغری هستند پیشنهادذ می شود حتما از آن استفاده کنند.

۶ ورزش مفید برای درمان دیابت

آیا به اندازه کافی ورزش می کنید؟ احتمالا پاسختان منفی است – به ویژه اگر مبتلا به دیابت هستید. مطالعات نشان می دهد که تنها ۳۹ درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، در مقایسه با ۵۸ درصد از دیگر افراد، فعالیت های بدنی منظم دارند. و این مایه تاسف است، چرا که به گفته دکتر شری کولبرگ آکس (Sheri Colberg-Ochs)، استاد بازنشستۀ علوم ورزشی در دانشگاه الد دومینیون (Old Dominion) در نورفولک ویرجینیا، فعالیت داشتن می تواند به افزایش عملکرد انسولین و کنترل قند خون کمک کند. ورزش کردن همچنین به کاهش وزن و بهبود تعادل نیز کمک می کند، و این موضوع مهم است زیرا بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در معرض خطر چاقی هستند. دکتر شری کولبرگ آکس می گیود : ” توصیه من است که افراد بالای ۴۰ سال مبتلا به دیابت، تمرینات تعادلی را در برنامه هفتگی خود، حداقل دو تا سه روز در هفته، بگنجانند. این تمرین ها می توانند به سادگی تمرین تعادل بر روی یک پا و یا تمرین های پیچیده تر مانند تمرینات تای چی باشند. تمرینات مقاومتی و مربوط به پایین تنه نیز مانند تمرینات تعادل عمل می کنند “. در اینجا شش ورزش مفید معرفی می کنیم که می توانید به راحتی به صورت روزانه انجام دهید. قبل از انجام هر ورزشی با دکتر خود مشورت کرده، و در ابتدا آرام شروع کنید. با گذشت زمان می توانید مدت و شدت انجام ورزش را افزایش دهید.

• پیاده روی

به قول دکتر کولبرگ آکس ” پیاده روی برای همه راحت است. تنها چیزی که نیاز دارید یک جفت کفش مناسب و محلی برای پیاده روی است. احتمالا پیاده روی یکی از فعالیت هایی است که بیشتر از هر چیز دیگری برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز شده است “. پیاده روی سریع با سرعت ثابت که ضربان قلب را بالا ببرد یک ورزش های هوازی است و مطالعات نشان داده اند که انجام فعالیت های هوازی حداقل سه روز در هفته و به مدت ۱۵۰ دقیقه بر روی درمان دیابت اثرات مثبتی دارد.انجمن دیابت آمریکا (ADA) به مردم توصیه می کند یک روز در میان تمرینات هوازی داشته باشند.

• تای چی

قرن هاست که تای چی، یک سری حرکات که به شیوه ای آرام طی بیش از ۳۰ دقیقه انجام می شود، انجام می شود. دکتر کولبرگ آکس می گوید این ورزش یک انتخاب عالی برای دیابت نوع ۲ است. تای چی به این دلیل برای افراد مبتلا به دیابت مناسب است چون علاوه بر تناسب اندام و موجب کاهش استرس نیز می شود. تای چی همچنین باعث بهبود تعادل شده و می تواند آسیب های عصبی، که یکی از عوارض شایع دیابت است را کاهش دهد – البته به گفته دکتر کولبرگ آکس مورد دوم هنوز ثابت نشده است – که تاکیدی بر این نکته است که کار کردن روزانه بر روی تعادل، برای اینکه وقتی پا به سن می گذارید همچنان بتوانید بر روی پاهای خود بایساتید و در طول زندگی خود مستقل بوده و زندگی خوبی داشته باشید، بسیار مهم است. به نقل از دکتر کولبرگ آکس ” اگر نمی خواهید تای چی انجام دهید، تمرینات تعادلی دیگری را در روتین هفتگی خود قرار دهید تا از خطر عدم حفظ تعادل بدور باشید.

• وزنه برداری

دکتر کولبرگ آکس می گوید “هر چقدر هم در مورد مزایای وزنه برداری بگویم کم است، نه تنها برای افراد مبتلا به دیابت بلکه برای همه “. وزنه برداری عضله سازی می کند، که برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مهم است. دکتر کولبرگ آکس می گوید “اگر حجم عضلانی شما کم شود، حفظ قند خون برایتان بسیار سخت تر خواهد بود “. حداقل دو بار در هفته ورزش های مقاومتی یا وزنه برداری را در برنامه مدیریت دیابتی خود بگنجانید – سه بار در هفته بهتر است، اما همیشه یک روز استراحت بین تمرینات وزنه برداری قرار دهید (در این روز استراحت می توانید ورزش های دیگری انجام دهید). درهر جلسه باید ۵ تا ۱۰ نوع مختلف وزنه برداری انجام شود که همه گروههای عضلانی اصلی را درگیر کند. برای افزایش قدرت مطلوب، هر تمرین را در ست های سه الی ۴ تایی انجام دهید و هر ست را ۱۰ تا ۱۵ بار تکرار کنید.

• یوگا

مطالعات زیادی نشان داده اند که یوگا به روش های مختلفی می تواند به شما کمک کند. یوگا می تواند چربی پایین تنه را کاهش دهد، با مقاومت به انسولین مقابله کند، و عملکرد عصب ها را بهبود دهد – که همه برای دیابت نوع ۲ مهم هستند. یوگا هم مانند تای چی، یک کاهنده بزرگ استرس دیابتی است از این رو درمان دیابت کمک می کند. دکتر کولبرگ آکس می گوید ” هنگامی که سطح استرس بالا می رود، سطح قند خون نیز افزایش می یابد “. یکی از مزایای یوگا به عنوان یک ورزش این است که شما می توانید آن را به هر اندازه ای که بخواهید انجام دهید. به نقل از دکتر کولبرگ آکس “هر چه بیشتر بهتر”. این ورزش برای کاهش افسردگی نیز خوب است. طی مطالعه ای که در دسامبر ۲۰۱۶ در مجله فعالیت بدنی و سلامت (Physical Activity & Health) چاپ شد به این نتیجه رسیدند که یوگا به کاهش نشانه های افسردگی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می کند، و پیشنهاد کرد که افراد چاق به منظور دستیابی به نتایج قابل توجه تر باید بیشتر ورزش کنند.

• شنا

شنا یکی دیگر از ورزش های هوازی است که برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مناسب است چرا که بر مفاصل فشار نمی آورد. به گفته دگتر کولبرگ آکس ” در شناور بودن روی آب از استرس شما می کاهد “. و همچنین آسان تر از ورزش های دیگر مانند راه رفتن یا دویدن است. خیلی اوقات دیابت، جریان خون به عروق خونی کوچک اندام شما را کاهش می دهد و در نتیجه پاهیتان لمس می شود. افراد مبتلا به دیابت باید از وارد آمدن صدمات به پاها، حتی بریدگی های جزئی یا تاول، جلوگیری کنند، چون درمان شان آهسته و مستعد ابتلا به عفونت هستند. کفش های ویژه که برای استفاده در استخر ساخته شده می توانند از خراشیدگی پاها و لغزیدگی جلوگیری کنند.

• دوچرخه ثابت

دوچرخه سواری نیز شکلی از ورزش های هوازی است، که باعث می شود قلب قوی تر شده و ریه ها بهتر عمل کنند. دوچرخه ثابت برای افراد مبتلا به دیابت بسیار ایده آل است چون می توانید آن را در داخل خانه انجام دهید، و دیگر لازم نیست نگران آب و هوا یا افتادن و یا دور شدن از خانه باشید. دوچرخه سواری جریان خون به پاها را افزایش می دهد – که برای افراد مبتلا به دیابت خیلی خوب است – و کالری زیادی می سوزاند تا وزن تان در حالت ایده آل بماند.
موارد بالا نه تنها در درمان دیابت بلکه افرادی که دارای رژیم لاغری و رژیم غذایی هستند می توانند از گیاهان دارویی بالا و ورزش هایی که نام برده شد در کنار هم استفاده کنند تا بتوانند نتیجه بهتری بگیرند.

• داروهای ترکیبی برای درمان دیابت نوع ۲

برخی از داروها، اثرات دو دارو را هم زمان دارا هستند، و این یک مزیت مهم به شمار می آید. خیلی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مجبور به استفاده از دارو های متعددی هستند، بنابراین بهتر است که همه آنها را در یک قرص ترکیب کرد.
مشکل بالقوه استفاده از داروهای ترکیبی این است که تنظیم دوز آنها سخت می شود. دوزهای داروها با یکدیگر متفاوت هستند.

نمونه هایی از داروهای ترکیبی برای دیابت نوع ۲ :
متفورمین و گلی پیزید (Metformin and glipizide) = (Metaglip)
رزیگلیتازون و گلیمپراید (Rosiglitazone and glimepiride) = (Avandaryl)
داروی پیوگلیتازون و متفورمین (Pioglitazone and metformin) = (ACTOplus Met)
متفورمین و گلی بوراید (Metformin and glyburide) = (Glucovance)
رزیگلیتازون و متفورمین (Rosiglitazone and metformin) = (Avandamet)
پیوگلیتازون و گلیمپراید (Pioglitazone and glimepiride) = (duetact)

۱۰ ماده غذایی برای درمان دیابت

برخی مواد غذایی می توانند دیابت را کنترل کنند، تا حدی که برخی از بیماران دیابتی می تواند بدون مصرف دارو، سطح قند خون طبیعی خود را حفظ کنند. هر چند در مورد اینکه آیا رژیم غذایی می تواند این شرایط را درمان کند یا خیر بحث هایی وجود دارد، اما افراد مبتلا به دیابت می توانند سطح قند خون خود را از طریق غذاهای سالم و تغییر شیوه زندگی مدیریت کنند.
پژوهش ها نشان داده است که برخی از مردم مبتلا به دیابت نوع ۲ قادرند از طریق ورزش و رژیم های غذایی که مصرف کالری را به ۱۲۰۰ به ۱۸۰۰ در روز محدود می کند، سطح قند خون خود را خارج از محدوده دیابت نگه دارند.
حتی اگر بیماران دیابتی به دارو نیاز هم داشته باشند، یک برنامه غذایی مناسب می تواند شرایط آنها را به طور قابل توجهی به سوی یک زندگی سالم بهبود بخشد.

در اینجا ۱۰ ماده غذایی مغذی برای مبارزه و درمان دیابت را معرفی می کنیم.

۱. انواع لوبیاها می توانند پروتئین با ارزشی فراهم کنند بدون اینکه مانند دیگر مواد غذایی پروتئینی، مواد اشباع شده داشته باشند. لوبیا همچنین سرشار از فیبر، پتاسیم و منیزیم می باشد.

۲. سبزیجات برگ سبز تیره، کم کربوهیدرات و کم کالری هستند، بنابراین افراد می توانند بدون نگرانی از چاق شدن از آنها مصرف کنند. انجمن دیابت آمریکا اسفناج، کلم کولارد (collards) و کلم کالی (kale) را توصیه می کند.

۳. ماهی با اسیدهای چرب امگا ۳، حاوی پروتئین است و با خطر ابتلا به بیماری های قلبی مقابله می کند. انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند در هفته ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم ماهی مصرف شود. بیماران دیابتی باید از ماهی های سرخ شده یا سخاری اجتناب کنند و ماهی را به صورت کبابی، تنوری یا بخار پز مصرف کنند. ماهی آزاد، ماهی تن، ساردین، شاه ماهی و ماهی خال دار ماهی های غنی از امگا ۳ هستند.

۴. شیر و ماست بدون چربی از چاقی جلوگیری کرده و در عین حال کلسیم مورد نیاز بدن را نیز فراهم می کنند، علاوه بر این بسیاری از محصولات لبنی غنی شده با ویتامین D هستند.

۵. غلات سبوس دار حاوی مواد مغذی هستند که به افراد حس سیری می دهند و از چاقی جلوگیری می کنند. غلات سبوس دار شامل نان گندم سبوس دار، ماکارونی سبوس دار و برنج قهوه ای است. غلات تصفیه شده در طول پردازش مواد مغذی از دست می دهند.

۶. میوه هایی با سطوح کاهنده قند خون به آرامی هضم می شوند و از افزایش ناگهانی قند خون بعد از وعده غذایی جلوگیری می کنند. این میوه ها شامل سیب، گلابی، هلو، موز، انبه و پاپایا هستند.

۷. بادام، گردو، گردوی pecan و حاوی چربی های غیر اشباع هستند، که به کاهش سطح کلسترول بد کمک می کند. روغن آفتابگردان نیز شامل چربی های اشباع نشده است.

۸. شکلات تلخ اگر در حد اعتدال مصرف شود، می تواند جوابگوی هوس شیرینی باشد. توصیه می شود کاکائو فرآوری نشدۀ بدون قند تصفیه شده مصرف شود. تحقیقات نشان می دهد شکلات تلخ می تواند خطر مقاومت به انسولین را کاهش دهد.

۹. بلو بری حاوی آنتی اکسیدان است که از آسیب رساندن رادیکال های آزاد به سلول های بدن جلوگیری می کند. بلوبری همچنین یک میان وعده بدون چربی برای هر زمانی است.

۱۰. چای سبز از پیشرفت دیابت نوع ۱ جلوگیری کرده و به تنظیم سطح قند خون بیماران دیابتی نوع ۲ کمک می کند. چای سبز همچنین موجب کاهش وزن می شود که برای یک برنامه دیابتی سالم ضروری است.

منابع

Everydayhealth

Endocrineweb

Newsmax

مشكلات دهان و دندان در ديابت

توسط admin | خرداد 20, 1398 | articles, General

مشكلات دهان و دندان در ديابت

عوامل و علائمی که مي تواند در دهان مبتلايان به ديابت و لثه و دندان مشاهده شود:

دهان:

• ترك گوشه لب ها در اثر كاهش ترشح بزاق و خشكي دهان

• قرمزي شديد مخاط دهان، احساس سوزش زبان و مخاط دهان و تغيير حس چشايي

• وجود پرزهاي قارچي شكل زبان

• كنگره كنگره شدن جاي دندان ها در كنار زبان

• بزرگي زبان، ضخيم و شيار دار شدن آنها

• درد زبان

• تغيير در فلورميكروبي دهان مثل افزايش كانديدا آلبیكانس كه خود موجب ترك گوشه لب ها و ايجاد برفك مي شود

دندان:

• افزايش حساسيت دندان ها به ضربه به ويژه در ناحيه اتصال لثه به دندان

• درد دنداني بدون وجود پوسيدگي

• تخريب ميناي دندان و افزايش پوسيدگي دندان ها

• زخم هاي ناشي از تحريك دندان مصنوعي در افرادي كه ديابت آنها كنترل نشده است

لثه:

• خونريزي لثه به علت تغييراتي كه در عروق لثه پديد مي آيد.

• هيپرتروفي لثه با قرمزي شديد و تورم.

دیابت و بیماریهای لثه

ژنژیوایتیس و پریودنتایت، بیماریهای التهابی بافت لثه هستند. شخص مبتلا به پریودنتایتیس با از دست دادن استخوانهای پشتیبانی کنندۀ دندان نهایتاً دندانهای خود را از دست خواهد داد. کنترل ضعیف دیابت یک عامل خطر بسیار جدی برای بیماری پریودنتایتیس است و از سوی دیگر ژنژیوایتیس و پریودنتایتیس اولین علائم بیماری دیابت محسوب می شوند. مراقبت های بهداشتی صحیح از دهان برای بیماران دیابتی بسیار مهم است و معاینه منظم دندانها توسط متخصص می تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات دهان و دندان در این بیماران کمک کند. در التهاب مزمن لثه، ساختارهای پشتیبان دندان (استخوان آلوئولار و الیاف پریودنتال) تخریب می شوند. این بیماری به دلایل گوناگونی می تواند حادث شود. باکتریهای بی هوازی و گاهی ویروس ها همراه با فاکتورهای خطر دیگر نظیر سیگار، دیابت و افسردگی، وضعیتی را ایجاد می کند که فرد را مستعد ابتلا به التهاب لثه می نمایند. پاسخ ضد التهابی سیستم ایمنی بیمار به باکتریها سبب تخریب بافت می شود و این حالت در التهاب مزمن لثه اتفاق می افتد.
تشخیص ژنژوایتیس مزمن از التهاب مزمن لثه امری بسیار مهم است. ژنژوایتیس مزمن یک واکنش التهابی بسیار شایع است که در بافت لثه در پاسخ به تجمع پلاک های دندانی ایجاد می شود. ادامه این حالت می تواند به پریودنتایتیس منجر شود، اما ادامۀ ژنژوایتیس مزمن الزاما به پریودنتایتیس نمی انجامد. تظاهرات کلینیکی ژنژوایتیس می تواند به دلایل سیستمیک تغییر یابد. این عوامل می تواند کنترل ضعیف دیابت باشد که در پاسخ به پلاک ها ی دندانی بیشتر بافت لثه را تحت تأثیر قرار می دهد.

ارتباط دیابت با ژنژوایتیس و پریودنتایتیس

اگر چه پریودنتایتیس یکی از عوارض شناخته شده دیابت است اما افراد دیابتی که بیماریشان را بخوبی کنترل می کنند و بهداشت دهان و دندانشان را رعایت می کنند در معرض افزایش خطر ابتلا به پریودنتایتیس نیستند. اگر چه استعداد ابتلا به پریودنتایتیس چنانچه کنترل ضعیفی بر بیماری دیابت خود داشته باشند، بطور مشخص افزایش می یابد، بخصوص اگر فرد سیگار استعمال کند. شواهد اخیر اپیدمیولوژیک نشان می دهد که شیوع دیابت در بیمارانی که به پریودنتایتیس مبتلا هستند، ۲ برابر نسبت با سایرین است.
از آنجائیکه دیابت سالها قبل از تشخیص در بیمار وجود دارد، دندانپزشکان اولین متخصصانی هستند که می توانند علائم کلینیکی هشدار دهندۀ دیابت را در بیماران تشخیص دهند. همچنین در مورد میزان موفقیت بیمار در کنترل دیابت با توجه به علائم موجود در دهان و دندان بیمار نظر دهند. این علائم عبارتند از :

• التهاب لثه مقاوم بعد از درمان استاندارد پریودنتال (جرم گیری بالا و زیر لثه، روش های بهداشتی و مراقبتی از دهان)

• پاسخ شدید التهابی لثه به پلاک و پرولیفراسیون بافت لثه در لبه ها

• ادامۀ از دست دادن استخوان آلوئولار علی رغم درمان پریودنتایتیس

• پریودونتاتیس پیشرونده و شدید در افراد ۲۰ تا ۴۵ ساله (پاکت های پریودونتال عمیق، افزایش بی ثباتی دندان و حرکت دندانها، افزایش فاصله بین دندانها و شواهد رادیولوژیکی نشاندهندۀ پیشرفت ضایعات استخوانی است

• تشکیل آبسه های پریودنتال خود بخودی.

چگونه دیابت سبب افزایش خطر پریودونتایتیس در افراد دیابتی می شود؟

گلیکوزیله شدن محصولات نهایی و رسوب بروی بافتها در نتیجه افزایش قند خون می تواند فنوتیپ ماکروفاژها و سایر سلولها را از طریق گیرنده های اختصاصی سطح سلول تغییر دهد. ماکروفاژها سلولهای کلیدی در ایجاد بیماریهای پریودنتایتیس هستند. زیرا آنها با تولید طیف وسیعی از سیتوکین ها سبب ایجاد بیماری پریودنتایتیس می شوند. آنها همچنین بروی پاسخ التهابی، متابولیسم فیبروبلاستها و لیمفوسیتها و تحریک بازجذب استخوان از طریق پروستوگلندینE2 تأثیرمی گذارند. بنظرمیرسد گلیکوزیله شدن بیش از حد محصولات نهایی سبب تغییر ماکروفاژها به سلولهایی با فنوتیپ مخرب، تولید ستیوکین های پیش التهابی به شکل غیر قابل کنترلی می شوند.
عملکرد نوتروفیل ها که اولین سدهای دفاع سلولهای بافت لثه و استخوان اطراف دندان ها هستند در افراد دیابتی کاهش می یابد. بنابراین مکانیسم دیگری که باعث افزایش خطر ابتلأ به پریودنتاتیس می شود می تواند این مسئله باشد.

آیا ارتباطی بین ابتلا به پریودنتاتیس و توانایی کنترل دیابت وجود دارد؟

در حالیکه پریودنتایتیس یکی از عوارض شناخته شدۀ کنترل ضعیف بیماری دیابت محسوب می شود، خود آن نیز سبب ایجاد اختلالات متابولیکی در کنترل دیابت می گردد. این فرآیند بر اثر آزاد شدن یک واسطۀ سیستمیک (ستیوکین های التهابی نظیر TNF-α از لثه های مبتلا به پریودنتایتیس و در معرض قرار گرفتن ارگانیسم های گرم منفی انجام می شود .

بیماران چه اقداماتی می توانند انجام دهند؟

افراد مبتلا به دیابت باید مراقبت های بهداشتی ویژه ای در مورد دهان و دندان خود انجام دهند که این کار شامل مسواک زدن و کشیدن نخ دندان است. استفاده از مسواکهایی که در فواصل بین دندانها وارد می شود می تواند تا حدی سبب بازگشت بیماری ژنژیوایتیس شود. استفاده از دهان شویه های کلروهگزیدین یا ژل کلروهگزیدین دوبار در روز (مستقل از مصرف خمیر دندان استفاده شود، چون کلروهگزیدین با خمیر دندان غیر فعال می شود) می تواند سبب کنترل بسیاری از انواع شدید ژنژیوایتیس گردد. بیماران با مشورت با دندانپزشک می توانند از مدت زمان استفاده ازکلروهگزیدین مطلع گردند. مراقبت های دندانپزشکی برای بررسی و محافظت از سلامت بافت لثه و تأمین درمانهای مورد نیاز هر شش ماه یکبار برای افراد دیابتی ضروری است. گروه مراقبین دیابت باید بیماران دیابتی را که به ژنژیواتیس یا پریودنتایتیس مبتلا هستند به دندانپزشک مراجعه دهند تا در صورت نیاز به درمانهای پیشرفته به متخصص لثه معرفی شوند.

۱۵ ابر خوراکی مفید برای دیابتی ها (بخش دوم)

توسط admin | خرداد 20, 1398 | articles, General

۱۵ ابر خوراکی مفید برای دیابتی ها (بخش دوم)

لوبیا سفید:
سرشار از پروتئین و فیبر محلول کاهنده کلسترول است. حبوبات سبکی مثل لوبیا سفید، برای کند کردن روند افزایش قند خون بسیار مفید می باشند. به عنوان بخشی از تحقیقات به عمل آمده در دانشگاه تورنتو در سال ۲۰۱۲، ۱۲۱ نفر مبتلا به دیابت نوع ۲ یک رژیم غذایی سالم حاوی یک فنجان لوبیا سفید یا غلات سبوس دار را به صورت روزانه انجام میدادند.
پس از سه ماه، مشاهده شد که گروه مصرف کننده ی حبوبات، سطح یک هموگلوبین یا همان A1C که کنترل متوسط قند خون را بر عهده دارد، حدود دو برابر کاهش چشمگیر تری نسبت به گروه مصرف کننده ی غلات داشت.

اسفناج:
اسفناج یکی از بسیار سبزیجات برگدار است که یافته ها نشان داده شده است که قادر خطر ابتلا به دیابت تا میزان زیادی کاهش دهد. محققین طی مطالعات خود در بریتانیا دریافته اند افرادی که در طول روز بیش از یک وعده اسفناج و سایر سبزیجات برگ دار مصرف می کنند، در مقایسه با افرادی که کمتر از نیم وعده به صورت روزانه اسفناج مصرف کرده بودند، خطر ابتلا به دیابت را حدود ۱۴ درصد کاهش دادند. این سبزی به طور خاص غنی از ویتامین K، همراه با مواد معدنی گوناگون از جمله منیزیم، فولات، فسفر، پتاسیم و روی می باشد. اسفناج یک منبع خوب از لوتئین و زیگزانتین گیاهی و فلاونوئیدها های مختلف هست.
اگر چه اسفناج یک منبع غنی از کلسیم نیز هست، اما ماده دیگری در اسفناج به نام اگزالیک اسید در اسفناج وجود دارد که مانع جذب کلسیم می شود. برای حل این مشکل پیشنهاد می شود اما شما می توانید اسفناج را به مدت یک دقیقه بجوشانید تا اثر این ماده ی شیمیایی کاهش یابد.

سیب زمینی شیرین:
یک بررسی نشان داد که سیب زمینی شیرین قند خون ناشتا را به میزان ۱۰ تا ۱۵ مرتبه کاهش میدهد. سیب زمینی شیرین همچنین شامل آنتوسیانین بوده که حاوی رنگدانه های طبیعی است که سیب زمینی شیرین را به رنگ نارنجی تیره تبدیل کرده و حاوی مقادیر بالایی آنتی اکسیدان می باشد. همچنین گفته شده که سیب زمینی شیرین خواص ضد التهابی، ضد ویروسی و ضد میکروبی دارد.

گردو:
درخت گردو گسترده ترین نوع درخت دانه ای در جهان است، و در اکثر مناطق دنیا یافت می شود. گردو حاوی اسید چرب اشباع نشده به نام اسید آلفا لینولنیک، است که نشان داده شده است برای کاهش التهاب بسیار موثر است. ال- آرژنین، امگا ۳، فیبر، ویتامین E، و دیگر مواد شیمیایی گیاهی موجود در گردو و دیگر درختهای با دانه ی مشابه به سبب غنی بودن از انواع ویتامینها و مواد ضروری بدن، پتانسیل های زیادی را دارا می باشند : دانشمندان دریافتند که آنها آنتی اکسیدان، ضد سرطان، ضد ویروسی بوده و مانع ابتلای فرد به کلسترول بالا می شود. این خواص می تواند کمک به توقف و پیشرفت بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری قلبی نماید.
همچنین صرف مدت زمان لازم برای شکستن گردوها باعث میشود بدن زمان کافی برای ذخیره ی مواد مغذی داشته باشد و افراد ضمن دریافت کالری کمتر زودتر احساس سیری خواهند نمود.

کوینولا (بذر گنه گنه):
طعم کوینولا مانند طعم دانه غلات است، اما آن را بیشتر مرتبط با اسفناج می دانند. بر خلاف بسیاری از غلات، کوینولا یک منبع فشرده از پروتئین “کامل” بوده (۱۴ گرم در هر نصف فنجان) و تمامی نه اسیدهای آمینه ضروری را دارا می باشد. یکی از این آمینو اسیدها لیزین نام دارد، که به بدن در جذب همه که کلسیم های چربی سوز کمک می کند و همچنین باعث تولید کارنیتین، که یک ماده غذایی مسئول تبدیل اسیدهای چرب به انرژی ست، می شود که نتیجتا کمک به کاهش کلسترول می نماید. یکی از مهمترین غذاهای دانه مانند غنی از فیبر، کوینولا ست که شامل ۲/۶ گرم در هر ۲/۱ فنجان می باشد. این فیبر کمک به متعادل شدن سطح خون می کند و به مدت طولانی تری افراد را سیر نگه می دارد.

دارچین:
مطالعات متعدد نشان داده است که این ادویه خوشمزه می تواند به کاهش قند خون کمک کند. در مجله مراقبت از افراد دیابتی به این موضوع اشاره شده که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ که یک یا چند گرم دارچین به طور روزانه مصرف کرده بودند، قند خون آنها در حالت ناشتا ۳۰ درصد کاهش یافته بود. آنها همچنین تری گلیسرید، کلسترول LDL و کلسترول نهایی خود را با بیش از ۲۵ درصد کاهش مشاهده نمودند. لازم به ذکر است که دارچین سرشار از کروم بوده، که یک ماده معدنی است و باعث افزایش اثرات انسولین می شود.
علاوه بر این، دارچین سرشار از پلی فنل و انواع آنتی اکسیدان است که تمامی رادیکال های آزاد در خون را جمع آوری می کند، بدن را از ابتلا به سرطان محافظت کرده و التهاب های بدن را کاهش میدهد و نتیجتا سبب ایجاد ایمنی بیشتر بدن در دیابت و بیماری های قلبی می شود.

کالر گرین یا کولارد سبز:
سبزیجات دارای برگهای سبز تیره مانند کولارد سبز که نوعی از خانواده ی کلم سانان است، منابع بسیار خوبی از ویتامین C بوده که به کاهش کورتیزول را در بدن کمک می کند و به تبع آن موجب کاهش التهاب نیز می شود. کولارد سبز (و دیگر سبزیجات چلیپایی مانند کلم پیچ و کلم بروکسل) نیز منبع خوبی از اسید آلفا لیپوئیک (ALA) است.
این ریز مغذی ها کمک به کنترل استرس در افراد می کند. هنگامی که دانشمندان در موسسه لینوس پائولینگ در دانشگاه ایالتی اورگان به موشهای پیر ALA تزریق کردند، آنها دریافتند که بدن حیوانات به خودی خود آنتی اکسیدان مورد نیاز خود را ساخته، که آنها را قادر به مقاومت در برابر مواد سمی در موجود در محیط زیست می نماید، و به کاهش التهاب نیز کمک می کند. خبری خوش برای دیابتی ها: ALA نیز به کاهش قند خون کمک می کند و می تواند کمک به تقویت اعصاب آسیب دیده توسط نوروپاتی دیابتی گردد.

زردچوبه:
به احتمال قوی زردچوبه محافظ سلامت کل شبه قاره هند از حدود ۵۰۰۰ سال گذشته تا کنون است. زردچوبه در رژیم غذایی سنتی هند مشتمل بر برنج و آرد نان سفید وجود دارد، که به سرعت موجب هضم کربوهیدراتهایی می شود که به طور چشمگیری باعث افزایش قند خون می شوند. وجود زردچوبه – این ادویه زرد رنگ که بسیاری از غذاهای حاوی کاری، رنگ خود را بدهکار این ادویه هستند، کمک به کنترل تاثیر بسیار زیاد آن بر قند خون می کند.
کورکومین، ماده فعال در زردچوبه، ترکیبی ست که موجب تنظیم سوخت و ساز چربی در بدن می شود. کورکومین طور مستقیم بر روی سلول های چربی، سلول های پانکراس، سلول های کلیه و سلول های عضلانی، کاهش التهاب و مسدود کردن فعالیت های مولد فاکتور نکروز تومورهای سرطان زا و IL-6 ، اثر می گذارد. کارشناسان معتقدند که عملکرد ترکیبی همه این عوامل با یکدیگر، کورکومین را قادر می سازد تا مقاومت به انسولین بدن، قند خون بالا و کلسترول بالا، و سایر علائم مربوط به چاقی را از میان بردارد.