فولات و فولیک اسید (ویتامین ب9) 

فولات و فولیک اسید (ویتامین ب9) 

مباحثی پیرامون فولات و فولیک اسید (ویتامین ب9) 

واژه فولات به دو طريق مختلف استفاده می شود. فولات، عضوی از خانواده ویتامین B، واژه جمعی برای تعدادی از اشکال شیمیایی می باشد که از نظر ساختاری به هم مرتبط هستند و فعالیت بیولوژیکی مشابه اسید فولیک دارند، اشاره دارد. همچنین، فولات واژه ای است که برای شکل آنیونی اسید فولیک استفاده می‌شود. اسید فولیک شامل پارا آمینو بنزوئیک اسید است که در یک انتها به حلقه پترین و در انتهای دیگر به گلوتامیک اسید متصل است.

بررسی نقش فولات در فرآیندهای بیولوژیکی و سلامت

فولات در چندین فرآیند بیولوژیکی کلیدی شامل سنتز DNA ،RNA و پروتئین‌ها نقش دارد. این ماده برای حفظ و ترمیم DNA، همانندسازی و یکپارچگی ژنوم و تنظیم بیان ژن ضروری است. کمبود فولات منجر به آنمی مگالوبلاستیک می‌شود که بسیار مشابه به آنمی ناشی از کمبود ویتامین B12 است. با این حال، کمبود فولات منجر به علائم عصبی نمی‌شود که در کمبود ویتامین B12 رخ می‌دهد. سایر علائم کمبود فولات شامل ضعف، سردرد، تحریک‌پذیری، خستگی مفرط، اختلال در تمرکز، کرامپ، تپش قلب، تنفس کوتاه و گلوسیت آتروفیک (التهاب زبان) است.

فقر فولات: علل، علائم و خطرات بهداشتی

کمبود فولات می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی عروقی، انواع خاص سرطان، بیماری آلزایمر و افسردگی را افزایش دهد. کمبود فولات در زنان باردار منجر به افزایش بروز نقایص لوله عصبی در جنین می‌شود. مصرف مداوم الکل می‌تواند منجر به کمبود فولات شود، زیرا الکل جذب فولات را مختل می‌کند و متابولیسم کبدی و صفراوی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین، سندرم‌های سوء جذب مانند بیماری کرون، لنفوم روده کوچک و انتروپاتی دیابتی ( آسیب اعصاب متعاقب دیابت ) می‌توانند منجر به کمبود فولات شوند. برداشتن روده کوچک نیز می‌تواند همین اثر را داشته باشد.

فولات و فولیک اسید: عملکردهای کلیدی و تأثیر آن بر سلامت

نیاز به فولات در زمان‌های رشد بافتی سریع افزایش می‌یابد. کمبود فولات ممکن است به دلیل تأمین ناکافی پیش‌سازهای اسید نوکلئیک در سلول‌های جنینی که به سرعت در حال تقسیم هستند، اثرات تراتوژنی ( تراتوژن به ماده‌ای گفته می‌شود که در رشد طبیعی جنین در دوران بارداری اختلال ایجاد می‌کند و باعث بروز ناتوانی‌های مادرزادی در او می‌شود) داشته باشد. افزایش غلظت بافتی فولات ممکن است کمبود متابولیکی این ویتامین در تولید اسیدهای نوکلئیک و احتمالاً پروتئین‌ها را در هنگام بسته شدن لوله عصبی جبران کند. این فرآیند معمولاً بین روزهای 24 تا 28 پس از لقاح رخ می‌دهد. با این حال، تأمین ناکافی پیش‌سازهای اسید نوکلئیک ممکن است باعث نقایص هنگام تولد عمومی‌تر و کمبود فولات موجب نقایص مادرزادی اختصاصی‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر شود. اگرچه مشتقات اکتودرم عصبی بیشتر از سایر بافت‌ها، تحت تأثیر کمبود فولات قرار می‌گیرند، اما تمام بافت‌های جنینی که به سرعت در حال تقسیم هستند، مستعد تأثیرات تأمین ناکافی پیش‌سازهای اسید نوکلئیک هستند.

راهنمایی در مورد فولات: درک نقش آن در سنتز DNA و تنظیم ژن

برخی مطالعات نشان می‌دهند که سطوح هوموسیستئین در زنان بارداری که قبلاً کودکی با نقایص لوله عصبی به دنیا آورده‌اند، به طور قابل توجهی بالاتر از زنان بارداری است که کودکی طبیعی به دنیا آورده‌اند. این موضوع در زنان باردار با وضعیت پایین فولات رخ می‌دهد. آنزیمی که هوموسیستئین را به متیونین متابولیزه می‌کند، متیونین سنتاز، از متیل تتراهیدروفولات و همچنین ویتامین B12 به عنوان کوفاکتور استفاده می‌کند. مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد زنان باردار با سطوح بالای هوموسیستئین نقص در آنزیم متیونین سنتاز دارند. نقص در این آنزیم منجر به کاهش تولید SAMe (S-آدنوزیل متیونین) می‌شود. SAMe در تعدادی از واکنش‌های ترانس‌متیلاسیون شامل واکنش‌های دخیل در تشکیل میلین، نقش دارد. افزایش سطوح هوموسیستئین موجب افزایش استرس اکسیداتیو و بروز اثرات تراتوژنیک می‌شود. هوموسیستئین در جنین اثرات تراتوژنیک دارد.

فولات و سلامت روان: ارتباطات با افسردگی و عملکرد شناختی

در یک مطالعه، بالا رفتن سطوح هوموسیستئین سرم با آتروفی پیشرونده لوب تمپورال در افراد مبتلا به آلزایمر همراه بود. کمبود فولات با افسردگی و سایر علائم روانپزشکی نیز همراه است. یافته‌ها نشان می‌دهند که افسردگی شدید شامل سطوح پایین فولات پلاسما و اریتروسیت است که با پاسخ ضعیف به داروهای ضد افسردگی همراه است. افراد با سطوح پایین فولات پلاسما به داروی ضد افسردگی فلوکستین نسبت به سطوح طبیعی فولات کمتر پاسخ می‌دهند. یک مطالعه جدید گزارش داد که اسید فولیک فعالیت ضد افسردگی فلوکستین را در افرادی که دچار کمبود فولات نیستند، افزایش می‌دهد.

مکمل‌های اسید فولیک: دستورالعمل‌ها، خطرات و توصیه‌ها

برخی داده‌های جدید نشان می‌دهند که مکمل‌های فولات ممکن است به حفظ عملکرد شنوایی در دوران پیری کمک کنند. اسید فولیک برای افرادی که به هر یک از اجزای محصول حاوی اسید فولیک حساسیت دارند، منع مصرف دارد.

موارد احتیاط:
  • باید اطمینان حاصل شود که دریافت اسید فولیک از مکمل‌های غذایی یا غذاهای غنی‌شده در زنان در سن باروری، زنان باردار و مادران شیرده، روزانه 400 میکروگرم باشد.
  • تعدادی از مکمل‌های دوران بارداری و پس از آن، روزانه 1000 میکروگرم (1 میلی‌گرم) اسید فولیک را تأمین می‌کنند. دوزهای بالاتر از 1 میلی‌گرم در روز باید فقط با تجویز پزشک مصرف شود.
  • استفاده از اسید فولیک برای درمان کمبود فولات یا برای هر نوع نیاز درمانی باید تحت نظارت پزشک باشد.
عوارض جانبی:
  • دوزهای تا 1 میلی‌گرم اسید فولیک در روز به خوبی تحمل می‌شوند.
  • گزارش‌هایی وجود دارد که در افراد مبتلا به کمبود ویتامین B12 که دوزهای خوراکی 5 میلی‌گرم یا بیشتر اسید فولیک را دریافت کرده‌اند، علائم و نشانه‌های عصبی پیشرفت کرده است. تعداد بسیار کمی از این گزارشات در افرادی که دوزهای کمتر از 5 میلی‌گرم در روز دریافت کرده‌اند، وجود دارد.
  • گزارشات نادری از واکنش‌های حساسیتی به اسید فولیک خوراکی وجود دارد.
اندومتریوز

اندومتریوز

اندومتریوز:

اندومتریوز (endometriosis) یک بیماری مزمن است که در آن بافتی مشابه با بافت داخلی رحم (اندومتر) در خارج از رحم رشد می‌کند. این بافت می‌تواند بر روی تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و دیگر اعضای لگن رشد کند و گاهی اوقات حتی به نواحی دورتر نیز گسترش یابد.

علائم:

  • درد: یکی از شایع‌ترین علائم، درد شدید در ناحیه لگن، به ویژه در زمان قاعدگی است.
  • قاعدگی نامنظم: ممکن است قاعدگی‌ها طولانی‌تر و شدیدتر شوند.
  • مشکلات باروری: اندومتریوز می‌تواند به مشکلات باروری منجر شود.
  • درد در طول رابطه جنسی: برخی زنان ممکن است در حین یا بعد از رابطه جنسی درد داشته باشند.
  • سایر علائم: شامل درد هنگام ادرار کردن یا مدفوع کردن، خستگی و مشکلات گوارشی.

درمان:

درمان اندومتریوز می‌تواند شامل داروها، هورمون‌درمانی یا جراحی باشد. انتخاب درمان بستگی به شدت علائم و تمایل فرد به بارداری دارد. درمان اندومتریوز به شدت علائم و نیازهای فرد بستگی دارد. روش‌های درمانی معمولاً به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: درمان‌های دارویی و درمان‌های جراحی. در زیر به برخی از روش‌های موثر اشاره می‌شود:

۱. درمان‌های دارویی
  • داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، برای کاهش درد و التهاب.
  • هورمون‌درمانی: شامل استفاده از قرص‌های ضد بارداری، چسب‌های هورمونی یا داروهای پروژسترون که می‌توانند رشد بافت اندومتریوز را کاهش دهند.
  • آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین : (GnRH) این داروها تولید هورمون‌های جنسی را کاهش می‌دهند و می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند.
  • داروهای استروئید: شامل بتامتازون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون، پردنیزولون برای کاهش التهاب و علائم.
۲. درمان‌های جراحی
  • جراحی برای حذف بافت اندومتریوز: در این روش، جراح بافت‌های غیرطبیعی را از نواحی آسیب‌دیده برمی‌دارد. این روش می‌تواند به کاهش درد و بهبود باروری کمک کند.
  • هیسترکتومی: در موارد شدید، ممکن است هیسترکتومی (برداشتن رحم) به عنوان آخرین راه‌حل توصیه شود.
۳. درمان‌های مکمل
  • فیزیوتراپی: برای کاهش درد و بهبود عملکرد لگن.
  • طب سوزنی: برخی افراد از طب سوزنی برای کاهش درد استفاده می‌کنند.
  • تغذیه و تغییر سبک زندگی: تغذیه مناسب و ورزش منظم می‌تواند به بهبود وضعیت عمومی و کاهش علائم کمک کند.

ان استیل سیستئین (N-acetylcysteine یا NAC) در درمان اندومتریوز: ان استیل سیستئین، یک مکمل است که معمولاً به عنوان یک آنتی‌اکسیدان و همچنین برای درمان برخی اختلالات تنفسی و کبدی استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که NAC می‌تواند در درمان اندومتریوز مؤثر باشد.

مزایای احتمالی NAC در درمان اندومتریوز:

  • کاهش التهاب: NAC به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی خود می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
  • بهبود باروری: برخی مطالعات نشان داده‌اند که NAC می‌تواند به بهبود کیفیت تخمک‌ها و باروری در زنان مبتلا به اندومتریوز کمک کند.
  • کاهش سایز اندومتر: مطالعات نشان داده که مصرف سه ماه NAC، میتواند به کاهش سایز اندومتر در خانم های مبتلا به اندومتریوز کمک شایانی کند.
  • کاهش تومورمارکر CA125: این تومور مارکر علاوه بر شرایط اندومتریوز، اغلب بر روی سطح سلول های مبتلا به کنسر تخمدان و سینه ظاهر می شود. لذا کاهش این تومور مارکر توسط NAC، سبب پیشگیری از ابتلا به این دو نوع کنسر می شود.
  • کاهش درد: برخی بیماران گزارش داده‌اند که مصرف NAC به کاهش دردهای مرتبط با اندومتریوز کمک کرده است.

به طور کلی: ان استیل سیستئین می‌تواند به عنوان یک گزینه مکمل در مدیریت اندومتریوز در نظر گرفته شود، اما باید در کنار سایر درمان‌ها و تحت نظر پزشک استفاده شود.

تحریک قدرت باروری توسط کوآنزیم کیوتن

تحریک قدرت باروری توسط کوآنزیم کیوتن

تحریک قدرت باروری توسط کوآنزیم کیوتن(Coenzyme Q10 Stimulate Reproductive Vatality)

کوآنزیم Q10 (CO Q10)، یکی از اجزای ساختار غشای داخلی میتوکندری است که علاوه بر تولید انرژی، سبب کاهش استرس اکسیداتیو و در نتیجه کاهش ریسک ابتلا به سرطان‌ها می‌شود. همچنین این مولکول باعث بهبود تخمک‌گذاری، بلوغ تخمک و تقویت لقاح می‌گردد. در این مقاله به بررسی تحریک قدرت باروری توسط کوآنزیم کیوتن خواهیم پرداخت.

نقش انرژی و میتوکندری در تولیدمثل

بلوغ تخمک، لقاح و رشد جنینی به مقادیر بالایی از انرژی یا ATP نیاز دارند، لذا هر سلول تخمک حاوی هزاران میتوکندری است. در تخمدان‌ها، استرس اکسیداتیو یک عامل کلیدی است که آپوپتوز (مرگ سلولی) تخمک‌ها و سلول‌های گرانولوزا را القا می‌کند. کوآنزیم کیوتن به‌عنوان یک فاکتور آنتی‌اکسیدان و ضد التهاب، سبب کاهش استرس اکسیداتیو و التهابات می‌شود. بنابراین با سالم نگه‌داشتن تخمک‌ها و سلول‌های گرانولوزا، شانس بارداری افزایش می‌یابد.

کاهش باروری و نقش کوآنزیم Q10

پس از 35 سالگی، تعداد فولیکول‌های موجود در تخمدان به‌سرعت کاهش می‌یابد و منجر به کاهش باروری در زنان می‌گردد. اختلال عملکرد تخمدان بیشتر به دلیل استرس‌های اکسیداتیو، واکنش‌های التهابی، اختلال عملکرد میتوکندری و آپوپتوز (مرگ سلولی) نسبت داده می‌شود. کوآنزیم Q10 سبب افزایش تعداد فولیکول‌ها، بهبود عملکرد تخمدان و کیفیت تخمک، کاهش سطح استرس اکسیداتیو و افزایش هورمون AMH می‌شود.

هورمون ضد مولرین (AMH) و نقش آن در باروری

نکته: هورمون ضد مولرین (AMH: Anti-Müllerian Hormone) در بافت بیضه مردان و تخمدان زنان تولید می‌شود و میزان آن بر حسب سن و جنس متغیر است. در جنین دختر، AMH تولید نمی‌شود و عدم حضور این هورمون اجازه می‌دهد که اندام جنسی زنانه رشد کند. سطح این هورمون در دختران تا سن بلوغ پایین است و در دوره‌ی پیش از بلوغ تولید آن در تخمدان‌ها آغاز شده و سطح آن افزایش می‌یابد. سطح AMH به‌تدریج طی سال‌ها کاهش می‌یابد و در دوران پیش از یائسگی و شروع یائسگی تقریبا غیرقابل اندازه‌گیری خواهد بود. سنجش این هورمون می‌تواند در تخمین ذخیره‌ی تخمک و احتمال باردارشدن کمک کند.

تاثیر کوآنزیم Q10 در مایع فولیکولی

مطالعات نشان می‌دهد که غلظت کوآنزیم Q10 در مایع فولیکولی خانم‌های مبتلا به PCOS که اضافه وزن نیز دارند، نسبت به خانم‌های سالم کمتر می‌باشد.

نکته: مایع فولیکولی داخل فولیکول‌ها قرار دارد و تمام ریزمغذی‌ها را جهت رشد و بلوغ فولیکول با هدف تولید یک تخمک بالغ و سالم در خود دارد.

مصرف خوراکی کوآنزیم Q10 و بهبود باروری

طبق مطالعات، مصرف خوراکی کوآنزیم Q10 به میزان روزانه 200 میلی‌گرم، به مدت 30 الی 35 روز در خانم‌های 31 تا 46 ساله سبب افزایش کیفیت تخمک و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مایع فولیکولی و در نتیجه بهبود باروری شد.

تاثیر کوآنزیم Q10 بر کاهش هایپرآندروژنیسم و قند خون

از آنجاکه استرس اکسیداتیو می‌تواند سبب هایپرآندروژنیسم (افزایش هورمون‌های مردانه) در خانم‌های مبتلا به PCOS شود، مصرف کوآنزیم Q10 با کاهش سطح آندروژن‌ها/هورمون‌های مردانه، سبب بهبود نشانه‌های بیماری در این افراد می‌گردد. همچنین کوآنزیم Q10 سبب کاهش قند خون ناشتا و همچنین کاهش HOMA INDEX (سنجش مقاومت به انسولین) می‌گردد. بنابراین این مولکول، یک درمان موثر برای پیشگیری از عوارض PCOS در نظر گرفته می‌شود، البته تأثیر آن کمتر از اینوزیتول می‌باشد.

کوآنزیم Q10 و کلومیفن سیترات در درمان PCOS

در مطالعه‌ای، تجویز کوآنزیم Q10 همراه با کلومیفن سیترات به‌عنوان یک درمان موثر برای خانم‌های مبتلا به PCOS مقاوم به کلومیفن سیترات، شناسایی شد. در مقایسه با کلومیفن به‌تنهایی، بیماران گروه درمانی همراه با CO Q10 دارای افزایش ضخامت اندومتر، بهبود تخمک‌گذاری و افزایش نرخ حاملگی بودند که ممکن است به دلیل اثرات متعدد کوآنزیم Q10 بر کاهش استرس اکسیداتیو و مهار پراکسیداسیون لیپیدی باشد.

مطالعات مصرف کوآنزیم Q10 در افزایش باروری

طبق مطالعات انجام شده بر روی 51 نفر، مصرف روزانه 180 میلی‌گرم CO Q10 سبب افزایش میزان تخمک‌گذاری، افزایش ضخامت اندومتر، افزایش تعداد فولیکول و در نهایت بهبود بارداری می‌شود. مطالعه دیگری بر روی 14 خانم 18 تا 40 سال نشان داد که مصرف 100 میلی‌گرم CO Q10 به‌صورت روزانه به مدت سه ماه، به واسطه کاهش فاکتورهای التهابی، سبب کاهش التهابات و بهبود عملکرد تخمدان می‌شود.

التهاب دستگاه تناسلی و نقش کوآنزیم Q10

نکته: التهاب دستگاه تناسلی زنان از جمله عفونت لوله‌ها، اندومتریت (التهاب دیواره داخلی رحم)، بیماری التهابی لگن و واژینیت (التهاب واژن)، می‌تواند ناشی از استرس‌های اکسیداتیو باشد و خطر ناباروری را افزایش دهد. علاوه بر عملکرد آنتی‌اکسیدانی کوآنزیم Q10، اثرات ضد التهابی و تعدیل‌کننده ایمنی از دیگر ویژگی‌های غالب این مولکول است. به گونه‌ای که نشانگرهای التهابی مانند TNF-Alpha و اینترلوکین شماره 8، به واسطه تجویز آن کاهش یافتند.

تاثیر کوآنزیم Q10 بر فاکتورهای متابولیکی

در تحقیقی که بر روی 22 خانم 20 تا 40 ساله به مدت دو ماه انجام شد، نشان داده شد که مصرف روزانه 200 میلی‌گرم کوآنزیم Q10 به مدت دو ماه، سبب حفظ طبیعی قند خون، بهبود متابولیسم چربی‌ها، کاهش تستسترون و همچنین کاهش شاخص HOMA گردید.

نقش CO Q10 بر فاکتورهای موثر در تولیدمثل

  • کاهش استرس اکسیداتیو در میتوکندری تخمک و تولید انرژی برای تخمک (افزایش احتمال بارداری)
  • کاهش التهابات، به‌ویژه التهابات دستگاه تناسلی
  • حفظ سلامت تخمک و سلول‌های گرانولوزا، افزایش میزان تخمک‌گذاری، افزایش ضخامت اندومتر، افزایش تعداد فولیکول‌ها و همچنین تحریک تولید هورمون AMH
  • حفظ طبیعی قند خون، بهبود متابولیسم چربی‌ها، کاهش تستسترون و همچنین کاهش شاخص HOMA، خصوصا در خانم‌های مبتلا به PCOS
اثر N-استیل سیستئین بر دردهای مرتبط با اندومتریوز، کاهش اندازه اندومتریوم تخمدان و نتایج باروری

اثر N-استیل سیستئین بر دردهای مرتبط با اندومتریوز، کاهش اندازه اندومتریوم تخمدان و نتایج باروری

اثر N-استیل سیستئین (NAC) بر دردهای مرتبط با اندومتریوز، کاهش اندازه اندومتریوم تخمدان و نتایج باروری

اندومتریوز اختلالی است که در آن بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم (اندومتر) در خارج از محدوده رحم رشد می‌کند. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که بافت اندومتر روی تخمدان‌ها، روده و بافت‌های پوشاننده لگن رشد می‌کنند.این مطالعه بر روی بیماران 18 تا 45 سال با مشکل اندومتریوز که درمان هورمونی انجام نمی‌دهند و همچنین باردار نیستند، انجام شد. بیماران به صورت دوز 600 میلی‌گرم ان-استیل سیستئین (NAC)، سه قرص در روز، سه روز متوالی در هفته و به مدت سه ماه تحت درمان قرار گرفتند.

نتایج

  • کاهش درد: درمان با ان-استیل سیستئین، درد مرتبط با اندومتریوز و همچنین باعث کاهش اندازه اندومتریوم تخمدان میشود. میزان دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، دیسپارونی (آمیزش جنسی دردناک) و CPP (درد مزمن لگنی) کاهش یافت و مصرف داروهای ضد درد نیز کاهش پیدا کرد. این امر به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی ان-استیل سیستئین می‌باشد.
  • کاهش CA125: سطح سرمی Ca125 کاهش یافت. CA125 به عنوان یک تومورمارکر بر روی سطح اغلب سلول‌های سرطان تخمدان ظاهر می‌شود. کاهش آن در سرم خون سبب کاهش ریسک ابتلا به سرطان تخمدان می‌شود و در اندومتریوز نیز به دلیل افزایش تکثیر بیش از اندازه سلول‌های اندومتر، کاهش این مولکول سبب کاهش ضخامت و اندازه اندومتر می‌گردد.
  • کاهش اندازه اندومتر: مطالعه نشان داد که درمان با ان-استیل سیستئین به مدت سه ماه سبب کاهش قابل توجهی در ضخامت اندومتر تخمدان می‌شود. این امر از طریق مکانیسم مهار آنزیم تیروزین کیناز انجام شده و همین موضوع سبب تحریک تمایز سلول‌های اندومتر (تغییر ژن ناسالم به سالم) و کاهش تکثیر غیرمعمول آن می‌گردد.

مکانیسم عمل

ان-استیل سیستئین ماده‌ای است ضد سرطان و آنتی‌اکسیدان که سبب تمایز سلول‌ها به جای تکثیر بیش از اندازه آن‌ها می‌گردد. این ماده به دلیل داشتن یک گروه تیول آزاد (SH)، سبب برداشتن رادیکال‌های آزاد و پاکسازی بدن از اکسیدان‌ها می‌شود. از سوی دیگر، ان-استیل سیستئین می‌تواند وارد سلول شود و با اسیدهای آمینه اسید گلوتامیک و گلایسین واکنش دهد و سبب افزایش گلوتاتیون آزاد به عنوان یک آنتی‌اکسیدان و ضد التهاب قوی شود.

نکات مهم

  1. ان-استیل سیستئین پیش‌ساز گلوتاتیون است. گلوتاتیون از سه اسید آمینه سیستئین (موجود در ان-استیل سیستئین)، گلوتامیک اسید و گلایسین تشکیل شده است.
  2. گلوتاتیون یک آنتی‌اکسیدان قوی است که ترکیبات سمی دارای رادیکال آزاد معمولاً با آن ترکیب شده و از بدن خارج می‌شوند.

نتیجه‌گیری

استفاده از ان-استیل سیستئین می‌تواند به عنوان یک درمان ایمن و موثر برای کاهش ضایعات اندومتریوز و درد مرتبط با آن در بیماران به دنبال بارداری پیشنهاد شود. این درمان در کاهش علائم درد مرتبط با اندومتریوز، کاهش سطح سرمی CA125 و کاهش اندازه اندومتر موثر است و استفاده از آن در شرایط بارداری بدون اثرات جانبی است.

منبع

Anastasi E, Scaramuzzino S, Viscardi MF, Viggiani V, Piccioni MG, Cacciamani L, Merlino L, Angeloni A, Muzii L, Porpora MG. Efficacy of N-Acetylcysteine on Endometriosis-Related Pain, Size Reduction of Ovarian Endometriomas, and Fertility Outcomes. Int J Environ Res Public Health. 2023 Mar 7;20(6):4686. doi: 10.3390/ijerph20064686. PMID: 36981595; PMCID: PMC10048621.