بررسی وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ ریزمغزی ها در بستگان درﺟﻪ یک ﺳﺎﻟﻢ، دیابتی و دچار اختلال تحمل

بررسی وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ ریزمغزی ها در بستگان درﺟﻪ یک ﺳﺎﻟﻢ، دیابتی و دچار اختلال تحمل

اﻣﺮوزه دﻳﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﻚ، ﻳﻜﻲ از ﻣﺸﻜﻼت رو ﺑﻪ رﺷﺪ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮي اﺳﺖ. ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ:

ﺗﻐﺬﻳﻪ و رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ در اﺑﺘﻼ و ﻛﻨﺘﺮل دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع II ﻧﻘﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﺎزي ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ، ﻫﺮچند ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺑﺮ روي درﺷﺖ ﻣﻐﺬيﻫﺎ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺑﻮده اﻧﺪ، وﻟﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت گوناگونی ﺗﺄﺛﻴﺮ رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ را در ﺑﺮوز ﺑﻴﻤﺎري دﻳﺎﺑﺖ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ. رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ ﻧﻘﺸﻲ اﺳﺎﺳﻲ در:

  • ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ
  • ﺣﻔﻆ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺎﻓﺖﻫﺎ

را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارﻧﺪ، ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺟﻬﺖ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻢﻫﺎ، ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداري از ژنﻫﺎ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي آﻧﺘﻲ اﻛﺴﻴﺪاﺗﻴﻮ ﺑﺪن ﺿﺮوري اﺳﺖ. در این مقاله به بررسی وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ ریزمغزی ها در بستگان درﺟﻪ یک ﺳﺎﻟﻢ، دیابتی و دچار اختلال تحمل گلوکز بیماران دیابتی نوع II میپردازیم.

ارزﻳﺎﺑﻲ وﺿﻌﻴﺖ

ﺟﻬﺖ ارزﻳﺎﺑﻲ بررسی وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ ریزمغزی ها در بستگان درﺟﻪ یک ﺳﺎﻟﻢ، دیابتی و دچار اختلال تحمل گلوکز بیماران دیابتی نوع II، روشﻫﺎي گوناگونی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ گیرﻧﺪ. در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاي ارزﻳﺎﺑﻲ وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ ، دادهﻫﺎي ﺗﻜﺮر در اﺳﺘﻔﺎده ﻳﺎدداﺷﺖ ﻏﺬاي ﻣﺼﺮﻓﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار گرفته اﺳﺖ.

دلیل استفاده از داده های تکرر در استفاده از غذای مصرفی

اﻳﻦ روش در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ:

  • ﺟﻤﻊآوري
  • آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﻧﻲ

ﺳﺎدهﺗﺮ و ارزانﺗﺮ اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ درﻳﺎﻓﺖ و وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮاد ﻣﻐﺬي همبستگی وﺟﻮد دارد.  از آنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ میانگین درﻳﺎﻓﺖ رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ، ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎلﺗﻮﺳﻌﻪ، ﻣﺤﺪود اﺳﺖ و  ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻛﻪ رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ وﻛﻤﺒﻮد ﺑﺮﺧﻲ رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﺑﺮوز دﻳﺎﺑﺖ در ارﺗﺒﺎط ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ،  اﻳﻦﻣﻄﺎﻟﻌﻪ:

ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﻴﻴﻦ وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ در رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ بستگان درﺟﻪ ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎران دﻳﺎﺑﺘﻲ ﻧﻮع II، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ گروه در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﻴﺪه اﺳﺖ. ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و اﻗﺪاﻣﺎت پیش گیرانه ﺑﻌﺪي، ﺑﻪﻋﻨﻮان پیش زﻣﻴﻨﻪ اوﻟﻴﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار گیرند.

شرح ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﻄﻌﻲ

ﺗﻌﺪاد 210 ﻧﻔﺮ از بستگان درﺟﻪ ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎران دﻳﺎﺑﺘﻲ ﻧﻮع II ﻣﺮاﺟﻌﻪﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻏﺪد و ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ اﺻﻔﻬﺎن (ﺧﻮاﻫﺮ، ﺑﺮادر و ﻓﺮزﻧﺪ) ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ گیري آﺳﺎن وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي اﻳﻦ اﻓﺮاد پس از:

  • ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﻐﺬﻳﻪ
  • اﻧﺪازه گیری های  آنتروپومتریک (ﺷﺎﻣﻞ ﻗﺪ، وزن، دور ﻛﻤﺮ و دور ﺑﺎﺳﻦ) اﻧﺠﺎم
  • ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﻳﺶ آزﻣﻮن ﺗﺤﻤﻞگلوکز ﺧﻮراﻛﻲ (OGTT) ﺑﻪ آزمایشگاه ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻏﺪد و ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ ارﺟﺎع ﺷﺪﻧﺪ.
  • ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﻮن ﻧﺎﺷﺘﺎ از اﻓﺮاد گرفته
  • ﻣﺤﻠﻮل گلوکز ﺑﻪﻣﻴﺰان 75 گرم ﺑﻪ آنﻫﺎ داده ﺷﺪ.
  • ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﺧﻮن در ﻓﻮاﺻﻞ 30و  60 و 120 دﻗﻴﻘﻪ پس از ﻣﺼﺮف ﻣﺤﻠﻮل گلوکز از آنﻫﺎ ﺟﻤﻊآوري گردید.
  • ﺳﻄﺢ گلوکز ﺧﻮن ﺑﻪ روش Enzymatic Colorimetric ﺗﻌﻴﻴﻦ گردید.
نتایج مطالعه

ﺑﺮاﺳﺎس اﻳﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ، اﻓﺮاد ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻌﻴﺎر اﻧﺠﻤﻦ دﻳﺎﺑﺖ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﻪﺳﻪ دﺳﺘﻪ دﻳـﺎﺑﺘﻲ (ﻗﻨﺪ2ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﻣﺴـﺎوي ﻳﺎ ﺑﻴشتر ازmg/dl200(، اﺧﺘﻼل ﺗﺤﻤﻞ گلوکز ) (IGT)ﻗـﻨﺪ2 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﻣﺴﺎوي ﻳﺎ بیشتر  ازmg/dl140و ﻛﻢ ﺗﺮاز200 mg/d  ( و ﺳﺎﻟﻢ    )ﻗﻨﺪ2ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﻛﻢﺗﺮ ازmg/dl140( ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي و سپس دﺳﺘﻪ دﻳﺎﺑﺘﻲ  +   IGT ﺑﻪﻋﻨﻮان گروه ﻣﺨﺘﻞ در ﻧﻈﺮ گرفته ﺷﺪ. در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪي ﻓﺮم پرسش ﻧﺎﻣﻪ ﻳﺎدداﺷﺖ ﻣﺼﺮف ﺳﻪ روزه ﻏﺬاﻳﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎس ﺗﻐﺬﻳﻪ از اﻳﻦ دو گروه درﻳﺎﻓﺖگردید.

سپس ﻣﻴﺰان درﻳﺎﻓﺖ اﻧﺮژي روزاﻧﻪ، ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ، روي، ﻛﻠﺴﻴﻢ، ﻓﺴﻔﺮ، ﻛﺮوﻣﻴﻮم و وﻳﺘﺎﻣﻴﻦﻫﺎيE ، C،   B1 وB6  ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار3N ﺗﻌﻴﻴﻦ گردید . دادهﻫﺎي ﻛﻤﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت میانگین  و اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﻴﺎر ﻧﻤﺎﻳﺶ داده ﺷﺪه اﺳﺖ.

ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ

ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه درﻳﺎﻓﺖ پایین ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ در ﻫﺮ دو گروه ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﻴﻤﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪﻃﻮري ﻛﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺗﻨﻬﺎ40 درﺻﺪ از ﻣﻴﺰانﺗﻮﺻﻴﻪﺷﺪه RDA را درﻳﺎﻓﺖﻛﺮده اﻧﺪ.

نتایج ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ريدورا

نتایج ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ريدورا و ﻫﻤﻜﺎران ﺑﺮ روي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺰرگی از اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﻢ در ﻃﻲ ﻳﻚ دوره ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺪت و پیگیری ﻣﻮارد اﺑﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺎﺑﺖ در اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﻴﺰان درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ ﺑﺎ ﺷﺎﻧﺲ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع II راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﻲدار ﻣﻌﻜﻮس دارد. همچنین ﻧﻮرﻣﺤﻤﺪي در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي در ﺳﻤﻨﺎن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺳﻄﺢ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ ﺳﺮم ﺑﻴﻤﺎران دﻳﺎﺑﺘﻲ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻧﺮﻣﺎلﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ ﺳﺮم در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري پایین ﺗﺮ اﺳﺖ ﻫﺮچند در ﻣﻴﺰان ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ ﻣﻮاد ﻏﺬاﻳﻲ اﺧﺘﻼﻓﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻳﻚ ﺗﺤﻘﻴﻖ دیگر ﻧﻴﺰ بیانگر ارﺗﺒﺎط ﺳﻄﺢ ﺳﺮﻣﻲ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ، و ﻧﻪ ﻣﻴﺰان درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮراﻛﻲ آن، ﺑﺎ ﺷﺎﻧﺲ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع II ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ در ﺑﺪن و ﺑﺮداﺷﺖ ﻛﻠﻴﻮي اﻳﻦ رﻳﺰﻣﻐﺬي ﺗﻮﺳﻂ ﻛﻠﻴﻪﻫﺎ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ دﺧﻴﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ روي در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ

وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ روي در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ گونه ایی اﺳﺖﻛﻪ در ﻫﺮ دو گروه ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﻤﻲ از روي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز درﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ محققین دیگر است ﻛﻪ ﺑﻴﺎن داﺷﺘﻪ ﻣﻴﺰان روي درﻳﺎﻓﺘﻲ زﻧﺎن ﺗﻨﻬﺎ 2/50 درﺻﺪ    RDAاﺳﺖ. اﻳﻦﻣﻄﻠﺐ را ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دیگر ﻧﻴﺰ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻧﻴﺰ اﺛﺒﺎت ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪدﻳﺎﺑﺖ، همزمان ﺑﺎ دﻓﻊ ﺑﺎﻻي روي، ﺳﻄﺢ روي ﺳﺮﻣﻲ پایین ﺗﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ و گزارشاتی ﻧﻴﺰ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﻛﺎﻫﺶ20 درﺻﺪي روي پلاسمای  ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺎﺑﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ گروه ﺷﺎﻫﺪ وﺟﻮد دارد.

سینگ و ﻫﻤﻜﺎران ﻧﻴﺰ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮد ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻴﺰان پایین  درﻳﺎﻓﺖ روي و ﺳﻄﺢ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺳﺮﻣﻲ آن را ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻴﻮع دﻳﺎﺑﺖ و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻗﻠﺒﻲ-ﻋﺮوﻗﻲ گزارش ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ روي در ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ و ﺑﻬﺒﻮد اﺗﺼﺎل آن ﺑﻪ ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﻛﺒﺪي، اﺧﺘﻼل در ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ آن ﺑﺘﻮاﻧﺪ در روﻧﺪ پیشرفت دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻛﻠﺴﻴﻢ درﻳﺎﻓﺘﻲ زﻧﺎن

کاپیل ﻧﻴﺰ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮد ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﺴﻴﻢ درﻳﺎﻓﺘﻲ زﻧﺎن ﺗﻨﻬﺎ 42.5 درﺻﺪ RDA اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد می تواند ﻋﺎﻣﻞ ﺧﻄﺮي ﺑﺮاي اﺳﺘﺌوپرزیس  ﻣﺤﺴﻮب گردد. اگرچه در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺰان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻠﺴﻴﻢ ﺑﻴﻦ دو گروه ﺳﺎﻟﻢ و ﻣﺨﺘﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ، وﻟﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ پیتاس و ﻫﻤﻜﺎران ﻧﺸﺎن داده:

در زﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ درﻳﺎﻓﺖ روزاﻧﻪ ﻛﻠﺴﻴﻢ آﻧﻬﺎ ﻣﺴﺎوي ﻳﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮازmg1200ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ، اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع دو 21% ﻛﻢﺗﺮ از زﻧﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻢﺗﺮ از 600mg در روز ﻛﻠﺴﻴﻢ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.

میانگین درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮوﻣﻴﻮم

در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ میانگین درﻳﺎﻓﺖﻛﺮوﻣﻴﻮم در دو گروه ﺑﻴﻦ 20 تا 70 درﺻﺪ  RDA ﺑﻮده اﺳﺖ، ﻫﺮچند ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري در ﻣﻴﺰان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮوﻣﻴﻮم گروه ﺳﺎﻟﻢ و ﻣﺨﺘﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻘﺶ ﻛﺮوﻣﻴﻮم را در دﻳﺎﺑﺖ ﻧﺸﺎن داده و ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺮوﻣﻴﻮم ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻔﻴﺪي درﻛﻨﺘﺮل دﻳﺎﺑﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻲﺗﻮان ﻣﺘﺼﻮر ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ درﻳﺎﻓﺖ پایین ﻛﺮوﻣﻴﻮم در ﺻﻮرت اﺻﻼح ﻣﻘﺎدﻳﺮ درﻳﺎﻓﺘﻲ ﺑﺘﻮان وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻴﻤﺎران را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﻴﺪ.

وﻳﺘﺎﻣﻴﻦﻫﺎي آﻧﺘﻲاﻛﺴﻴﺪاﻧﺖ

وﻳﺘﺎﻣﻴﻦﻫﺎي آﻧﺘﻲاﻛﺴﻴﺪاﻧﺖ:

  • E
  • C

ﺗﺼﻮر ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻬﺒﻮد درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ وﻳﺘﺎﻣﻴﻦﻫﺎ در:

  • کاهش مشکلات
  • عوارض دیابت

ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ویتامین های موثر در ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ ﻛﺮﺑﻮﻫﻴﺪراتﻫﺎ:

  • B1
  • B6

درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺎﻓﻲ اﻳﻦ وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ ﻫﺎ در ﺑﻴﻤﺎران دﻳﺎﺑﺘﻲ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ. در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻨﺘﻮﻧﻦ و ﻫﻤﻜﺎران:

درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺎﻓﻲ وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ E، ﺷﺎﻧﺲ ﺑﺮوز دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع  II را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻌﻨﻲداري ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲدﻫﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻳﺎد ﺷﺪه ﻫیچ راﺑﻄﻪاي ﺑﻴﻦ درﻳﺎﻓﺖ وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ  C و ﻛﺎﻫﺶ اﺣﺘﻤﺎل اﺑﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮع II ﻣﺸﺎﻫﺪه نگردید. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ پایین ﺑﻮدن ﻣﻴﺰان درﻳﺎﻓﺖ وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ E در ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ، ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻌﻴﺖ درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ آﻧﺘﻲ اﻛﺴﻴﺪاﻧﺖ، ﺑﻪ وﻳژه در ﺑﻴﻤﺎران دﻳﺎﺑﺘﻲ و ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل ﺗﺤﻤﻞ گلوکز  ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ. از آنجاییکه ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ رﻳﺰﻣﻐﺬيﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ:

  • ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ
  • روی
  • ﻛﺮوﻣﻴﻮم

ﺟﺰء ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺗﺤﻤﻞ گلوکز و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲروﻧﺪ، ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻐﺬﻳﻪ اي اﻓﺮاد ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻓﺎﻣﻴﻞ درﺟﻪ ﻳﻚ اﻓﺮاد دﻳﺎﺑﺘﻲ در ﺣﺪ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه روزاﻧﻪ ﻻزم و ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮاﻳﻦ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ، از ﺟﻤﻠﻪ وﻳژگی ﻣﻘﻄﻌﻲ ﺑﻮدن آن و ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪ، اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دراز ﻣﺪت آﻳﻨﺪه نگر ﺑﺮاي دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ دﻗﻴﻖﺗﺮ ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ.

منبع

خسروی بروجنی، حسین، فرقانی، بدرالملوک، زارع، مریم، حقیقی، ساسان، امینی، مسعود، و خسروی، احمد. (1386). بررسی وضعیت دریافت ریزمغذی ها در بستگان درجه یک سالم, دیابتی و دچار اختلال تحمل گلوکز بیماران دیابتی نوع II. (دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی (مجله دانش و تندرستی، 2(4)، 9-14.